24 marca 1603 Śmierć Elżbiety I
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Historia Anglii
- Kategoria: Kartki z kalendarza
15 stycznia 1559 roku, po dwóch miesiącach od śmierci swojej przyrodniej siostry - królowej Marii i Tudor zwanej Krwawą , Elżbieta Tudor została koronowana jako królowa Anglii w opactwie Westminster. Miała wtedy za sobą dwadzieścia pięć lat życia, podczas których nie mogła się bez strachu przyznać do swoich poglądów religijnych, i podobnie jak większość obywateli Anglii pięć lat oczekiwania na śmierć swojej schorowanej starszej siostry, która nie była władczynią zbyt rozważną, za to bardzo okrutną.
Maria i Elżbieta były obie córkami Henryka VIII, jednak matką Marii była Katarzyna Aragońska a Elżbiety Anna Boleyn, która została ścięta z rozkazu króla za niewierność. Co więcej Maria otrzymała wychowanie katolickie a poglądy Elżbiety były zdecydowanie protestanckie toteż Maria rządziła państwem wprowadziła wiele pro katolickich praw i próbowała nawet przywrócić w Anglii supremację papieską. Poślubiła także władcę katolickiej Hiszpanii Filipa II. Po stłumieniu antykatolickiego powstania wtrąciła wielu protestantów do więzienia. Uwięziła także Elżbietę zamykając ją w Tower pod zarzutem współudziału w spisku. Maria rozważała także egzekucję swojej siostry ale odwodził ją od tego mąż, a sama Elżbieta była na tyle rozważna, że nie zrobiła ani nie powiedziała niczego, co postawiłoby ją w rzędzie zagorzałych zwolenników protestantyzmu, choć jej przekonania były znane.
Elżbieta I - zwycięska królowa. Za jej plecami malarz George Gower uwiecznił zwycięstwo nad hiszpańską Wielką Armadą. |
Kiedy zmarła Maria, wstąpienie na tron Elżbiety zostało przyjęte z zadowoleniem przez większość angielskich lordów, choć miały miejsce także spiski katolików na jej życie. Spodziewano się, że pod jej panowaniem ustaną prześladowania i zapanuje większa tolerancja religijna. Rzeczywiście - Elżbieta z pomocą sekretarza stanu sir Williama Cecila zniosła prawa nadane przez Marię i ustanowiła na trwałe kościół protestancki w Anglii. Popierała także reformatorskie wysiłki Kalwinistów szkockich.
Największą jednak zasługą panowania Elżbiety jest wzmocnienie pozycji Anglii na arenie międzynarodowej. Królowa prowadziła konsekwentną politykę polegającą na wzmacnianiu protestanckich sprzymierzeńców państwa i skłócaniu jego wrogów. W 1566 roku Elżbieta zdecydowała się pomóc niderlandzkim powstańcom, którzy zbuntowali się przeciwko swoim hiszpańskim władcom. Starała się również osłabić potęgę hiszpańską na morzu utrzymując flotę wynajętych korsarzy, którzy napadali Hiszpanów wiozących łupy zdobyte w Nowym Świecie. To spowodowało, że Filip II podjął decyzję o inwazji na Anglię marząc o ponownym objęciu panowania, które utracił po śmierci swojej żony, gdyż tak postanowił parlament angielski. Filip, gdyby zwyciężył, stałby się najpotężniejszym władcą świata, mając we władaniu Hiszpanię, Portugalię, Niderlandy, Anglię z jej posiadłościami oraz kolonie w Ameryce. Jednak Wielka Armada, największa flota statków wojennych jaka kiedykolwiek powstała (120 okrętów zwanych forkasztelami czyli pływającymi zamkami) została pokonana przez mniejsze i bardziej zwrotne statki angielskie. W tym zwycięstwie duży udział miał sir Francis Drake - największy żeglarz tych czasów. jego wyprawa dookoła świata oraz podróże Sir Waltera Raleigha do wybrzeży Ameryki Północnej ugruntowały pozycję Anglii jako morskiej potęgi.
Długi okres sprawowania rządów przez Elżbietę, która była nazywana "Królową Dziewicą" (Virgin Queen), gdyż nigdy nie osłabiła swojego autorytetu i nie poślubiła żadnego mężczyzny, jest także kojarzony z angielskim Renesansem i co za tym idzie rozkwitem sztuki a zwłaszcza literatury. Okres, kiedy pisał swoje sztuki Shakespeare zwie się od jej imienia elżbietańskim. Kiedy Elżbieta kończyła swój żywot Anglia była światową potęgą pod każdym względem. Sama królowa uważana jest dziś za jednego z najlepszych władców, jakich miała Anglia w całej swej historii.
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Pokrewne tematy
Życie i śmierć Marii Stuart
Tekst o kobiecie, która choć szukała u Elżbiety schronienia to znalazła jedynie gorycz uwięzienia zakończoną śmiercią na szafocie.
Drake wyrusza w podróż dookoła świata
O największym żeglarzu we flocie Elżbiety, który przysporzył Anglii chwały i rozwiązał problemy finansowe swojej królowej.