INFLICT czy AFFLICT
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Gramatyka angielska
- Kategoria: Zagadnienia gramatyczne
(1a) She was afflicted with severe pneumonia.
Dotknęło ją ciężkie zapalenie płuc.
(1b) *She was inflicted with severe pneumonia.
(2a) Prague was afflicted by a flood.
Praga ucierpiała wskutek powodzi.
(2a) *Prague was inflicted by a flood.
Stąd rzeczownik „affliction” określa ‘przypadłość’, ‘schorzenie’, ‘przyczynę cierpienia’, np.:
(3) High blood pressure is one of the common afflictions of the elderly.
Wysokie ciśnienie krwi jest jedną z typowych przypadłości osób starszych.
Natomiast czasownik „inflict” (łączący się z przyimkami „on” lub „upon”) znaczy ‘zadawać (np. ból)’, ‘wyrządzać (np. krzywdę)’, ‘nałożyć (np. karę)’:
(4a) She inflicted a penalty on this poor child.
Ona nałożyła karę na to biedne dziecko.
(4b) *She afflicted a penalty on this poor child.
(5a) He deliberately inflicted bodily harm upon her.
Celowo wyrządził jej fizyczną krzywdę.
(5b) *He deliberately afflicted bodily harm upon her.
Rzeczownik „infliction” odnosi się oczywiście do ‘zadawania (np. bólu)’ lub ‘nakładania (np. kary)’.